Solisten

De mezzosopraan Marijke Beute zingt op 30 september in Heerenveen en op 1 oktober in Sint Jacobiparochie de Lieder eines Fahrenden Gesellen van Gustav Mahler, begeleid door het Fries KamerOrkest. Wie is Marijke Beute?

Muziek werd er bij Marijke thuis met de paplepel ingegoten. Er werd veel naar klassieke muziek geluisterd en Marijke bezocht regelmatig de concerten van het Rotterdams Filharmonisch Orkest. Ze speelde blokfluit en later harp, en zong ook in koren. Zij volgde de opleiding docent muziek.

Na jaren gewerkt te hebben als dirigent en muziekdocent ging Marijke aan het Gronings conservatorium koordirectie studeren. Zij kreeg daar ook zanglessen en dat ging zo lekker, dat zij een tijdje beide studies volgde. In combinatie met gezin en werken wat dat te veel en ze besloot alleen nog zang te studeren. ‘Een van de beste keuzes die ik ooit gemaakt heb!’.

Over haar conservatoriumjaren zegt zij: ‘Dat waren ongelooflijk mooie jaren!

Het is zo’n rijke omgeving met heel diverse musici met elk eigen talenten, heel bijzonder om daar een tijdje in te baden en me te laten voeden en inspireren. Met name mijn hoofdvakdocent Hanneke de Wit heeft me gevormd tot de zanger die ik geworden ben. Ik heb, naast zo nu en dan andere docenten, nog altijd les van haar.’

Ooit heeft Marijke Beute zich afgevraagd of ze wel verder in de muziek wilde. Maar wat ze dan wel wilde wist ze niet goed. Ze heeft toen een tijdje gewerkt in een kaasspeciaalzaak om eens na te kunnen denken. Na een jaar was Marijke er wel uit: het was geen optie voor haar om niet in de muziek te werken.

Marijke Beute koos als eindexamenstuk voor het conservatorium de Lieder eines Fahrenden Gesellen. Marijke over deze cyclus van vier liederen: ‘Ik hou ongelooflijk van de muziek van Mahler; die is zo vrij en tegelijkertijd heel dwingend in emotie, de lange lijnen en het verwachtingsvolle uitzien naar wat er komt, wat de romantiek ook zo kenmerkt. In deze cyclus bezingt een reiziger (het wordt ook wel eens ‘die Sommerreise’ genoemd’, verwijzend naar Schuberts Winterreise) zijn verdriet over de geliefde die hij had, maar die nu getrouwd is met een ander. Hij hoort de bruiloft op afstand, ziet zichzelf zitten, alleen, en vertrekt. Onderweg begroet hij fluitend de bloemen en de vogels, maar voelt zich vervolgens alsof hij een heet mes in zijn borst heeft, letterlijk von Himmelhoch jachtend, zum Tode betrübt, zoals we in het tweede en derde deel horen. Om uiteindelijk tot rust te komen onder de Lindeboom in deel vier. Dat je dit in zo’n grootsheid van emotie in taal, in zanglijnen en in grote contrasten en kleuren kan uiten.’

Zij voegt daar nog aan toe: ‘Ik heb de cyclus op mijn examen gezongen met piano. Om het nu met het Fries KamerOrkest te mogen zingen, vind ik echt een eer!’

Op veel uitgaven van deze cyclus staat op het titelblad: ‘für tiefe Stimme und Orchester’. Vindt Marijke het geen bezwaar deze liederen als vrouw  te zingen? ‘Mahler schreef vaak liederen voor een zangstem, zonder te specificeren welke stem precies.’ aldus Marijke. ‘’En in de loop der tijd zijn deze liederen dus ook steeds vaker door vrouwen gezongen. Het personage suggereert weliswaar mannelijk te zijn, maar ik kom nergens in conflict. Bovendien in de wat meer genderfluïde tijd waarin we nu leven, pas het perfect toch?’

De volgende solisten traden de afgelopen 10 jaar met ons op:

Ben Brunt, bas bariton
Reinold Broersma, viool
Jochem le Cointre, piano
Coen Dijkstra, slagwerk
Wytske Holtrop, cello
Nynke Jaarsma, (alt-)hobo
Rianne Jongsma, fluit
Roele Kok, piano
Jeroen Oosterwijk, slagwerk / pauk
Gijs van Rhijn, cabaretier
Annegreet Rouw, harp
Hans Rijkmans, viool en altviool
Jaap Sytsma, cello
Florian Verweij, piano
Nico de Villiers, piano